---

...przedwczesne obstawianie przy stabilnym podmiocie feminizmu, przy pozbawionej jakichkolwiek pęknięć kategorii kobiet, nieuchronnie wywołuje wobec niej wieloraki opór. Dzięki owym wykluczonym obszarom dobrze widać jak taki konstrukt - nawet jesli przyświecają mu cele emancypacyjne - niesie ze sobą przymus i regulację. (Butler: 2009:47)

---

czy rzeczywiscie przemoc domowa dotyczy kazdej kobiety? Bo tu wchodzimy na niebezpieczna sciezke, uniwersalnej, jednolitej kategorii kobiety, czemu zreszta Butler sie przeciwstawia.

---

hmm... kto tworzy tożsamość w polskim feminizmie? mam wrażenie że osoby które atakują feminizm mają największy wpływ na to jak postrzegane sa feministki w oczach większości społeczeństwa.

---

Pytanie o spójna politykę tożsamości w polskim feminizmie - myślę,ze nie ma takiego wspólnego działania. Zresztą Butler też wspominała o polityce tożsamości i jej ograniczeniach wynikających z rozbicia w obrębie feminizmu oraz sprzeciwu ze strony kobiet wobec feminizmu.

---

a nawet w oczach samych feministek. zastanawiam się czy nie jest tak, że każda osoba zanim zacznie identyfikować się jako feminstka/feminista nie musi się zmierzyć z panującym powrzechnie przekonaniami na temat tego jakie to straszne być taką osobą.

---

jeśli chodzi o przemoc domową to jest to ciekawe, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę przemoc symboliczną, która niekoniecznie musi być uznawana za przemoc w oczach osoby która jej doznaje.

---

moga to być bardzo subtelne zachowania, gesty, słowa, które nie wynikają z złej woli, tylko z socjalizacji i tradycji.

---

Tak, przemoc w róznych odmianach i wersjach może jednoczyć działania w obrębie feminizmu. Wydaje się, ze niekiedy kobiety nie zdają sobie sprawy z wszechobecnej przemocy.

---

problem w tym, ze polski widzialny publicznie dyskures feministyczny skupia sie na przemocy domowej, w innych kontekstach pojecie przemocy, w tym przemocy symbolicznej raczej nie pada. I ten dyskurs o przemocy wpisuje sie i podtrzymuje neoliebralny porzadek, primo dlatego, ze to ciagle sprawa jednostki i stworzenia przez panstwo czy spol obywatelskie pomocy form pomocy jednostce (terapia, szkolenia dla policjantow, osrodki, etc.) Nie sa analizowane przyczyny przemocy, a przemoc domowa zostaje sprawa prywatna w ktyorej jednostce nalezy pomoc. W najgorszych przypadkach dyskurs femistycznych dyscyplinuje kobiety do samostanowienia, w sten sam spob jako podreczniki sukcesu....

---

Agato Cz. napisałaś, że "władza to (...) podstawowy aspekt upłciowienia; jest się kobietą, kiedy respektuje się swoje podporządkowanie. I tu właśnie pojawia się kwestia lesbianizmu i kontinuum lesbijskiego. A kim się jest, kiedy żyje się w związku/środowisku, w którym takiego rodzaju podporządkowania nie trzeba przeprowadzać?".
nie trzeba ale może robi się to automatycznie, bezrefleksyjnie?
Od razu pomyślałam o przemocy w związkach lesbijskich, gdzie (a są takie również) "naturalne" wydaje się, że jedna kobieta jest bardziej a druga mniej dominująca("męska". Oczywiscie nie we wszystkich związkach!!! Ale jeżeli założymy, że kobiety próbując wpasować sie nieco w heteronormatywny model związku/rodziny (wiem ze z załozenia nie jest on heteronormatywny) mogą probować "nadrabiać" innymi rzeczami np heteronormatywnym podziałem obowiązków, lub wpasowaniem sie w stereotypowe role kobiety i mężcyzny. No i może pojawić się przemoc domowa/symboliczna itp.. No ale należy mieć na uwadze, że przemoc moze wynikac z zupełnie czegoś innego.

---

W tej chwili Butler jest dla nas bardzo przydatna, zeby podważyc esencjalistycznej ujecia kategorii kobietyw binarnej opozycji do kategorii mezczyźni. Tu przykladem wypowiedzi Magdaleny Srody, o tym ze kobiety (w domysle wszystkie kobiety) sa zdrowsze kompetentne, lepiej wyksztalcone, mniej piją, a (wszyscy) mężczyźni pija, sa ignorantami, karierowiczami, ogarniętymi samczą rywalizacją, cynikami... etc. Kobieta w tej binarnej oppozycji jest skonstruowana jako nie-mezczyzna i przez to lepsza... profesor Judith Butler złapalaby sie za glowę...

---

Nawiazujac do Butler, co wlasciwie rozumiemy przez polski dyskurs feministyczny? Czy on jest jednoloity? Bo z jednej strony mamy akademickie osrodki gender studies, z drugiej organizacje pozarzadowe, z trzeciej medialne osoby jak Magdalena Sroda, Agnieszka Graff czy Kazimiera SZtuka, no i wreszcie Manifa, ktora jest zjawiskiem sama w sobie.... Co rozumiecie przez polski dyskurs fem?

---

To bardzo duzo mowi o stanie intelektualnego i politycznego zniewolenia, jesli Butler jest traktowana jako publikacja wywrotowa. jej koncepcje sa bardzo umiarkowane.

---

Przez polski dyskurs feministyczny rozumiem to co mozna uslyszec, zobaczyc, przeczytac, a czego nie ma, wiec publikacje ksiazkowe, polityka tlumaczen ( i czego sie nie tlumaczy), to co na listach dyskusyjnych, witrynach, w haslach na manifie...Z wyjatkiem sprawy aborcji nie znalazlam zadnej krytyki, przemoc jak pisalam wyzej zamknieta w domenie prywatnej.
W tym dyskursie niestety takie kwestie jak problemy z uniwersalną kategoria kobiety nie znalazaly jeszcze odzewu. To nie jest problem, mozna tak mowic: My Kobiety, My Feministki, i nikt tego nie postrzega jako praktyka wykluczenia kobiet, czy poglądow ktorych w tych opisach nie ma

---

Może wypowiedź prof. Środy trochę nie koresponduje z pytaniem Butler, która zastanawia się, czy istnieje np. 'sfera swoiście kobieca różna od męskiej". Jednak w naszej polskiej ( i nie tylko) rzeczywistości takie sformułowanie kategorii mężczyzn w kontekscie, o którym wspomina Środa wydaje się zrozumiałe. Poza tym walczy Środa o realizowanie pewnych praw dla "kobiet"

---

Pytanie postawione na początku wątku "czy feminizm mówi jednym głosem, a jeśli tak, to czyim?" Jeden pewnik ciśnie mi się na usta: ten głos, to głos KOBIET. Wiem, że wiele z Was (w tym J. Butler) będzie mówić, że jak to, że nie można generalizować itp.

Moim zdaniem każda władza zaczyna i kończy się na ciele (artykuł S. Bartky o Foucault i kobiecości potwierdza tę tezę). To, jak się poruszasz, jak i co mówisz, cała performatywność wprzęgnięta jest w relacje władzy. Kiedy zacznę chodzić wyprostowana, mocnym krokiem, stopami dokładnie dotykającymi podłoża - zmieni się moje nastawienie do świata. Otoczenie będzie mnie uważać za odważną, silną itp.

Mówię o tym, aby odrzucić odium ofiary! Nie podoba mi się, że z samolotu porwanego przez terrorystów lub z sytuacji zagrożenia wypuszcza się wg regułki: starsi, kaleki, kobiety, dzieci. Nie chcę być w tej grupie. Dlatego nie zgadzam się na stosowanie "przemocy domowej" jako kategorii, według której podzielimy ludzi na tych, którym feminizm jako ruch ma pomagać.

Nie tylko pomoc, ale także walka. I nieważne, czy "lisem czy lwem", rozwalanie systemu kolesi od wewnątrz czy walka wręcz....

---

Megi, ok ale oprocz ciala jednostki jest jeszcze 'cialo spoleczne' w ktore jednostki sa wpisane i poddawane/poddają się regulacjom

---

Zgadzam się, to nie jest publikacja wywrotowa. Niestety, polski dyskurs jest jeszcze niedojrzały do przyjmowania krytyki w ramach wewnętrznej dyskusji. Ale niebawem się to zmieni

---

Moim zdaniem każda władza zaczyna i kończy się na ciele (artykuł S. Bartky o Foucault i kobiecości potwierdza tę tezę). To, jak się poruszasz, jak i co mówisz, cała performatywność wprzęgnięta jest w relacje władzy. Kiedy zacznę chodzić wyprostowana, mocnym krokiem, stopami dokładnie dotykającymi podłoża - zmieni się moje nastawienie do świata. Otoczenie będzie mnie uważać za odważną, silną itp.


Postawa i nastawienie z pewnością pomagają, ale gdyby sprawa była taka prosta, wystarczyłoby wysłać wszystkich na kursy asertywności i świat stałby się piękny. Samą postawą nie da się przeskoczyć uwarunkowań strukturalnych, takich jak miejsce zamieszkania, poziom bezrobocia, dostępne w okolicy prace i płace, przepisy prawne (np. te dotyczące praw reprodukcyjnych) itd. itp. Co więcej, te uwarunkowania też wpływają na postawę, kształtują nasze nastawienie do świata, ocenę naszych możliwości etc.

---

Samo rozczłonkowanie podmiotu mnie nie przeraża, co więcej, im szerszy jego zasięg , tym lepiej. Jeśli feminizm ma twarz Manify, Środy, genderu wg Butler, to ja się cieszę, że jest tak rozległy.

Zarzuty wobec Butler, że niby podważa jednorodność feminizmu i tym samym go osłabia, są raczej bezzasadne. Po pierwsze, jej dzieło nie jest wywrotowe, jedynie wprowadza niuanse i podkreśla różnorodność feminizmu. Po drugie, u nas, na polskim gruncie, jesteśmy na etapie pracy łopatą przy fundamentach. Na wybór ornamentów czy koloru dachówek przyjdzie jeszcze czas.....