Streszczenie najważniejszych punktów do tej pory (1)
(1)Dyskursy ekonomii zajmują się ‘badaniami’ procesów gospodarowania, jak i służą do zarządzania tymi procesami. W powiązaniu z dyskursami prawa i kościoła, czy dyskursami o państwie czy rodzinie - dyskursy ekonomii funkcjonują jako nośniki reprodukujące i utrwalające patriarchalne formy i relacje władzy, ekonomicznie i politycznie uprzywilejowujące mężczyzn. Kobietom przypisana jest głównie rola reprodukcyjna, co powoduje wykluczenie ich jako podmiotu analizy, oraz jako gospodarujących podmiotów ekonomicznych.
(2) Dla ekonomii, tak jak dla innych dziedzin typowe jest zróżnicowanie teorii i ‘szkół’. Naukę tą najprościej podzielić na ekonomię ortodoksyjną (ekonomia neoklasyczna, ekonomia zdefiniowana jako nauka badająca wybory optymalnej alokacji rzadkich zasobów) i kierunki heterodoksyjne (szkoła austriacka, ekonomia instytucjonalna), z tym że nastąpiła również inkorporacja kierunków heterodoksyjnych do głównego nurty np. nowa ekonomia instytucjonalna. Pomimo tej różnorodności kierunków rozwoju teorii ekonomii, nie wszystkie one znajdują łatwą drogę na uniwersytety. Wynika to z imperializmu ekonomii neoklasycznej, która przez wiele lat dominowała w szkołach wyższych i instytutach badawczych. Wszystkie aspekty życia gospodarczego, które nie była analizowane w głównym nurcie, były uznawane za znajdujące się poza zainteresowaniami ekonomii. Rzeczywistość ta zaczyna jednak ulegać powoli zmianie i dyskusje nad znaczeniem instytucji w rozwoju gospodarczym, czy pozycją kobiet są coraz częściej podejmowane.
(3) Kobiety zostały wyparte z rozważań ekonomicznych nie tylko jako przedmiot badań, ale również jako podmiot badawczy. Warto przypomnieć sobie o zapomnianych kobietach ekonomistkach (między innymi Harriet Taylor-Mill, Gillian Perkins, Joan Robinson)
(4) Czy zajmują się ekonomiści: zwroty w historii głównego nurtu dyskursu ekonomicznego:
(i) gospodarstwo domowe (dom i folwark)
(ii) ekonomia polityczna (gospodarstwo narodowe, procesy produkcji, tworzenie bogactwa) - od XVII do późnego XIX wieku
(iii) ekonomia neoklasyczna: rynek jako wymiana między gospodarstwami domowymi a firmami; wartość użytkowa i ceny (mikroekonomia); modele matematyczne; Od późnego XIX wieku do dzisiaj
(iv) oparte na ekonomii neoklasycznej (ekonomia podaży i monetaryzm) neoliberalne dyscyplinarne zarządzanie – stylizowany model rynku jako regulatywny ideał; jego atrybuty: efektywność ekonomiczna (optymalna alokacja zasobów), ogólna równowaga, zwiększanie dobrobytu (mierzonego przepływem strumienia pieniądza); tak jak w ekonomii neoklasycznej model ten zakłada, ze podmioty podejmują racjonalne decyzje kierując się maksymalizacją indywidualnej użyteczności; wymaga doskonałej konkurencji oraz wielości rynków na różne towary; zniekształcenia rynku, np. interwencje ze strony państwa powodują, że rynki nie funkcjonują prawidłowo. Od lat 1960 do dzisiaj.
(5) Ekonomia feministyczna: dwa ujęcia:
(i) ‘naprawianie’ ekonomii neoklasycznej – zob. przegląd debat Gillian Hewitson, oraz krytyka tego podejścia przez Ryszarda Dawsona
(ii) feministyczna krytyczna ekonomia – zob. Diane Elson.
(6) Główne strategie feministycznej krytyki ekonomii:
(i) uwidocznienie roli kobiet jako ‘mówiących’ i gospodarujących podmiotów.
(ii) uwidacznianie roli pracy reprodukcyjnej i gospodarki opiekuńczej
(iii) krytyka stylizowanego modelu rynku i nacisk na badania empiryczne
(iv) ukazanie ‘ugenderowienia’ ekonomii - jak relacje płci determinują obraz gospodarki w teoriach naukowych, a także zarządzanie gospodarką na jej różnych poziomach
(v) przekształcenie ekonomii w naukę badającą społeczne zabezpieczenie potrzeb.
Napisane przez EwaCh
dnia April 10 2007
9591 czyta ·
Napisane przez 
