SYLVIA CHANT. KOBIETA JAKO GŁOWA GOSPODARSTWA DOMOWEGO. NIEWZRUSZONE PRZEKONANIA A CODZIENNA RZECZYWISTOŚĆ [1999] 2007
Utartym wątkiem
dyskusji o samotnych matkach będących głowami gospodarstw domowych jest przeświadczenie, że
stanowi to jakiegoś rodzaju „problem”, formułowany zresztą rozmaicie, od pytania o to, jak im samym
wiedzie się w społeczeństwie, do trudności, jakie sobą przedstawiają dla innych (czy to „bliskich
innych”, takich jak ich własne potomstwo, czy to „dalekich innych” – państwa i osób podejmujących
decyzje polityczne). Debaty te często odwołują się i reprodukują, mniej lub bardziej świadomie,
całą gamę negatywnych stereotypów na temat następstw, jakie taka sytuacja wywołuje w aspekcie
ekonomicznym, społecznym i psychologicznym. Niektóre stereotypy pojawiają się tak często i przy
tak niewielkim oparciu w wynikach badań prowadzonych w uwzględnieniem lokalnej (i ludzkiej)
specyfiki, że wydały się uzyskać status „niewzruszonego przekonania o światowym zasięgu”.
AUDRE LORDE. NIE ZDEMONTUJESZ DOMU PANA PRZY POMOCY JEGO WŁASNYCH NARZĘDZI [1979] 2008 O czym świadczy sytuacja, gdy narzędzia rasistowskiego patriarchatu są używane do jego oceny? Wynika z niej, iż możliwy i dozwolony jest tylko wąski, ograniczony zakres zmian. Brak jakiegokolwiek namysłu nad świadomością lesbijek czy kobiet z Trzeciego Świata stanowi istotną lukę zarówno tej konferencji, jak i prezentowanych na niej treści. Na przykład, w wystąpieniu dotyczącym materialnych stosunków między kobietami wyczułam, że przyjęty został taki zestaw alternatyw odnośnie kwestii opieki, który kompletnie wykluczał moje doświadczenie jako lesbijki. Nie było tam bowiem nawet wzmianki o wspólnocie między kobietami czy wzajemnym udzielaniu sobie wsparcia, jak również o współzależności istniejącej pomiędzy lesbijkami i kobietami zdefiniowanymi jako „kobiety”. Tylko przyjmując patriarchalny model opieki można dojść do wniosku, iż, jak czytamy w tym materiale, kobiety „usiłując się wyemancypować, płacą zbyt wysoką cenę za skutki tego procesu”. Dla kobiet potrzeba i pragnienie wzajemnej opieki nie są czymś patologicznym, lecz zbawczym i tylko świadomość tego może przywrócić nam siłę. Jest to autentyczny związek, którego tak obawia się cały świat patriarchalny. Wyłącznie pod władzą patriarchatu macierzyństwo stanowi jedyną społeczną siłę, dostępną dla kobiet.
RACHEL KURIAN. GLOBALIZACJA PRACY OPIEKUŃCZEJ [2006] 2007 W ostatnich dziesięcioleciach tranzakcje z prywatnymi opiekunkami wykroczyły poza granice państw, nabierając nowego charakteru i pociągając za sobą spore zmiany w życiu pracownic i ich rodzin... Celem niniejszego tekstu jest przedstawienie ekonomii politycznej i historycznej ramy dla zbadania stosunków władzy, przywileju i ubóstwa na poziomach makro, mikro i na poziomie pośrednim, a także ich wspólnego wpływu na globalizację opieki domowej. Analizę przeprowadzono z perspektywy feministycznej, która pozwala rozpoznać podstawowe formy i uwarunkowania udziału kobiet w tym procesie.
LOURDES BENERIA. GLOBALIZACJA, PŁEĆ i CZŁOWIEK Z DAVOS [1999] 2007 Głęboka transformacja, związana z [wytwarzaniem] społeczeństwa rynkowego, znalazła swój wyraz w zmianach w ludzkim zachowaniu, prowadzących do upowszechnienia się modelu racjonalnego ekonomicznego podmiotu. Jak pokazał Polanyi, „gospodarka rynkowa może istnieć tylko w społeczeństwie rynkowym”. Może zatem istnieć tylko wówczas, gdytowarzyszą jej zmiany norm i zachowań, umożliwiające funkcjonowanie rynku. Ekonomiczna racjonalność opiera się na oczekiwaniu, że ludzie zachowują się tak, by osiągać maksymalne zyski. Jak naucza każdy podstawowy kurs ekonomii, o ile przedsiębiorca poszukuje maksymalnego zysku, o tyle pracownik dąży do osiągnięcia możliwie najwyższych zarobków, a konsument do maksymalizacji użyteczności. Na poziomie teoretycznym Adam Smith powiązał egoistyczną pogoń za prywatnym zyskiem ze wzrostem dobrobytu narodów, wprowadzając niewidzialną rękę rynku. Nie widział sprzeczności między tymi dwoma elementami, a ortodoksyjna tradycja w ekonomii nadal opiera się na tym fundamentalnym założeniu....Feministyczne ekonomistki zauważyły, że najbardziej ortodoksyjna analiza pomija zachowania oparte na innych rodzajach motywacji, takich jak altruizm, empatia, miłość, sztuka czy dążenie do piękna dla nich samych, wzajemność i troska. Działanie bezinteresowne postrzega się jako coś, co przynależy do sfery nierynkowej, takiej jak rodzina.
NANCY FOLBRE. KIERY I PIKI: PARADYGMATY EKONOMIKI GOSPODARSTWA DOMOWEGO. 2007 [1986]
Artykuł ten wyjaśnia, dlaczego feministyczna krytyka nierówności występujących w
rodzinie niesie z sobą poważne wyzwanie dla tradycyjnych (ortodoksyjnych) ekonomicznych teorii gospodarstwa domowego. W artykule porusza się, użyteczne w analizie konfliktu wewnątrz rodziny, aspekty teorii neoklasycznej, jak i marksistowskiej, dowodząc, że modele siły przetargowej rozwinięte przez niektórych teoretyków neoklasycznych są komplementarne do podejścia strukturalistycznego opartego na teorii marksistowskiej.
NILÜFER ÇAGATAY i DIANE ELSON. SPOŁECZNE TREŚCI POLITYKI MAKROEKONOMICZNEJ [2000] 2007
Istnieje obecnie powszechnie rozumiana potrzeba łączenia polityki makroekonomicznej i polityki społecznej, ale podejściem głównego nurtu jest dodawanie polityki społecznej. W tym artykule dostarczamy argumentów na rzecz podejścia transformacyjnego, które wprowadziłoby politykę społeczną opartą na równości płci do głównego nurtu polityki makroekonomicznej. Wyodrębniamy trzy powiązane ze sobą uprzedzenia, które udaremniają wprowadzenie takiego podejścia do polityki: uprzedzenie deflacyjne, nastawienie na model męskiego żywiciela rodziny oraz nastawienie na marketyzację. Podejście transformacyjne ilustrujemy przykładem Kanadyjskiego Alternatywnego Budżetu Federalnego (Canadian Alternative Federal Budget). Naszym zdaniem dla sformułowania takiej alternatywy konieczny jest dialog społeczny.
DIANE ELSON. EKONOMIA I PŁEĆ. TRZY POZIOMY ANALIZY: MIKRO, MEZO, MAKRO [1994] 2007
Na poziomie makro najważniejsza jest rola pieniądza. Pieniądz, poprzez ceny i zarobki, mobilizuje ludzi do działania, a wynik tego działania liczy się w produkcie krajowym brutto, oraz w innych agregatach monetarnych takich jak oszczędności, inwestycje, wydatki publiczne, dochody publiczne, import i eksport. Jednak mobilizująca siła pieniądza jest niekompletna. Nie jest w stanie bezpośrednio zmobilizować wszystkich zasobów, niezbędnych do reprodukcji i utrzymania zdolności do wysiłku (siły roboczej) w gospodarce opartej na pracy najemnej, a nie pracy niewolniczej. Zdolność pieniądza do mobilizowania siły roboczej do „pracy produkcyjnej” zależy od działania pewnych
niemonetarnych stosunków społecznych mobilizujących siłę roboczą do „pracy
reprodukcyjnej”. Te niemonetarne stosunki społeczne są podporządkowane pieniądzu w taki sposób, że nie mogą funkcjonować i trwać bez nakładów pieniężnych, oraz że zmieniają się w zależności od siły pieniądza. Mimo wszystko gospodarka monetarna nie może też trwać bez nakładu bezpłatnej pracy, nakładu, który jest kształtowany według struktury relacji płci . Nastawienie pro-męskie w relacjach płci oznacza, że cały ciężar pracy reprodukcyjnej spada głównie na kobiety. Zachodzi współzależność między ekonomią produkcji zmonetyzowanej a niezmonetyzowaną gospodarką reprodukcyjną”.
CAROL SMART. WŁADZA PRAWA. 2007 [1989] Feministyczna teoria została uwięziona w debatach dotyczących „pożyteczności” prawa w kwestii emancypacji kobiet, względnych zalet „równości” w porównaniu z „różnicą” jako strategiach, albo stopnia, do którego prawo jest odbiciem interesów patriarchatu lub po prostu mężczyzn. Są to konieczne debaty, ale ich ogromną wadą jest przyznawanie prawu właśnie tej władzy, którą prawo może wykorzystać przeciwko żądaniom kobiet. Jest to dylemat, przed którym stają wszystkie ruchy polityczne. a mianowicie: problem rzucenia wyzwania pewnej formie władzy bez akceptowania jej własnego zakresu, bowiem oznacza to przegranie bitwy zanim się ona rozpoczęła. Ujmując to najprościej, feminizm akceptując zasady prawa w celu ich zakwestionowania zawsze oddaje zbyt wiele.
MONA CHOLLET. CZY ZDOBYCZE FEMINIZMU MOGĄ ZOSTAĆ UTRACONE? 2007
Wygląda na to, że dałyśmy się zwieść pewnemu złudzeniu - które mimo że we wszystkich innych dziedzinach dawno już się skompromitowało, pozostaje bardzo upowszechnione - złudzeniu "sensu historii" czy też "naturalnej" ewolucji społeczeństw, prowadzącej do coraz większej równości między kobietami a mężczyznami.... Prawa sobie, a rzeczywistość sobie - wraz z upływem czasu obserwujemy, jak wprowadzone niegdyś ustawy tracą swoja faktyczną treść.
OLIMPIA DE GOUGES. DEKLARACJA PRAW KOBIETY I OBYWATELKI. FORMA KONTRAKTU SPOŁECZNEGO MIĘDZY MĘŻCZYZNĄ A KOBIETĄ. 1791
Kobieta rodzi się jako istota wolna i pozostaje równa mężczyźnie we wszystkich prawach...Celem każdego stowarzyszenia politycznego jest zachowanie naturalnych i nieodwołalnych praw Kobiety i Mężczyzny, którymi są: wolność, prawo do własności, bezpieczeństwa i przede wszystkim prawo do przeciwstawiania się opresji... Podstawa wszelkiej suwerenności leży nade wszystko w Narodzie, który nie jest niczym więcej jak tylko zbiorem Kobiet i Mężczyzn ....
DONNA HARAWAY. PŁEĆ DO MARKSISTOWSKIEGO SŁOWNIKA. SEKSUALNA POLITYKA SŁOWA. [1991] 2007 Wiedziałam przynajmniej tyle, że perypetie angielskich sex i gender nie były takie same jak losy słów genero, genre i Geschlecht. Różnice te wyrastały przede wszystkim ze specyficznych historii ruchu kobiecego na rozległych obszarach językowych, w których języki te były częścią żywej wspólnoty politycznej. Dawni hegemoniczni gramatycy – nie wyłączając seksuologów – utracili kontrolę nad płcią i jej coraz liczniejszym rodzeństwem. Europa i Ameryka Północna nie były w stanie opanować dwudziestowiecznych losów swoich imperialnych języków. Jednak nie miałam pojęcia, jak się zabrać za sex/gender w języku rosyjskim czy chińskim... W samych Stanach jest mnóstwo języków angielskich i nagle żaden z nich nie wydawał się odpowiedni... Czy moja angielszczyzna, naznaczona przez rasę, pokolenie, płeć(!), region, klasę, wykształcenie i historię polityczną, mogła stanowić matrycę dla sex/gender w ogóle? I czy w ogóle istnieje coś takiego – choćby jako słowa, a tym bardziej cokolwiek innego – jak „sex/gender w ogóle”? Oczywiście nie.
BRIGITTE YOUNG. DYSCYPLINARNY NEOLIBERALIZM W UNII EUROPEJSKIEJ A POLITYKA NA RZECZ RÓWNOŚCI PŁCI. 2000 W artykule podejmuję próbę zinterpretowania europejskiej polityki zatrudnienia i równych szans w szerszym kontekście globalizacji ekonomicznej, koncentrującej się na deregulacji i wycofaniu się państwa ze stawiania celów społecznych w polityce gospodarczej. Proces podporządkowywania się rządów logice dyscypliny rynku Stephen Gill nazwał „ukonstytuowaniem neoliberalizmu dyscyplinarnego”. To, co może wydawać się progresywnym krokiem w kierunku polityki zatrudnienia uwzględniającej kwestie równości płci i równe szanse, odpowiada w istocie międzynarodowej polityce stworzenia z UE jednego europejskiego rynku....Polityki na rzecz równych szans ułatwiają rozwój elastycznych rynków pracy dzięki pozbyciu się niepożądanych regulacji chroniących kobiety... Indywidualizacja nie tylko oznacza trend w kierunku zwiększenia udziału kobiet w rynku pracy; dotyczy również przenoszenia w coraz większym stopniu ciężaru negocjacji w stosunkach pracy na jednostkę... Formalny sektor gospodarki jest zainteresowany jedynie „jej” siłą roboczą. Z ekonomicznego punktu widzenia czynności w sferze reprodukcji są „niewidoczne”.
FRANÇOIS D'EAUBONNE. JAK MOGŁOBY WYGLĄDAĆ SPOŁECZEŃSTWO EKOFEMINISTYCZNE (1980)
Podstawową relację między ekologią a wyzwoleniem kobiet odnaleźć można w postulacie kontroli wzrostu populacji przez kobiety, definiowaną jako zarządzanie własnym ciałem (wszystkie rodzaje wyzwolenia są wyzwoleniem ciała i czasu)... antykoncepcja była kobietom odebrana podczas początkowych faz kapitalizmu, powodem było zapotrzebowanie na ‘siłę roboczą’...
Drugim powodem, dlaczego patriarchalnemu kapitalizmowi zależy na wysokim współczynniku urodzeń jest potrzeba posiadania żołnierzy, chociaż obecnie rozprzestrzenianie się broni nuklearnej zmusza tych u władzy do odrzucania konfliktów zbrojnych między sobą, zastępując je konfliktami między mieszkańcami/nkami krajów Trzeciego Świata. Ze strony
www.zieloni.org.pl
CAROLE PATEMAN. BRATERSKA UMOWA SPOŁECZNA. [1989] 2007
Filozofowie polityki roztaczają znajomą wizję społeczeństwa obywatelskiego jako czegoś uniwersalnego, obejmującego – przynajmniej z założenia – wszystkich. Źródeł prawa politycznego dopatrują się zaś w akcie powołania władzy w liberalnym państwie lub wyłonienia polityki partycypacyjnej w rozumieniu Rousseau. Nie jest to jednak „źródłowe” prawo. Przemilczana zostaje bowiem ta część opowieści, która ujawnia, iż umowa społeczna to braterski pakt, ustanawiający społeczeństwo obywatelskie jako porządek patriarchalny i maskulinistyczny. Aby odsłonić ukrywaną część, należy prześledzić genezę poddania kobiet patriarchalnemu prawu.
Dominujący model ekonomiczny ujmuje ludzi jako racjonalne, autonomiczne, skupione na własnej korzyści jednostki, dokonujące wolnego wyboru pomiędzy różnymi opcjami postępowania. Logicznym przeciwieństwem tego ujęcia byłoby postrzegać ludzi jako powiązanych z innymi i zainteresowanych ich dobrem; jako emocjonalnych, zależnych od czyichś decyzji oraz podlegających wpływom środowiska społecznego i naturalnego. Nie przypadkiem pierwszy zestaw cech był w zachodniej kulturze kojarzony ze stereotypową męskością, podczas gdy przez pryzmat drugiego tradycyjnie postrzegano kobiecość. Analogicznie, metody związane z wyizolowaniem, dedukcją matematyczną, formalizmem i abstrakcją wartościowane są pozytywnie i uznane za męskie, podczas gdy nieformalność, skupienie na konkretach, współzależność i werbalna komunikacja uważa się zwykle za mniej cenne i przypisuje kobietom.
GRAHAM DAWSON. RYNKI I FEMINIZMY. KRYTYKA FEMINIZMU WOLNORYNKOWEGO. 2007 [2001]
Trzy ściśle ze sobą powiązane zasady odnoszące się do rynków, jednostek i państwa stanowią istotę feminizmu wolnorynkowego, którego założenia wyłożyła Conway (1998). Według tej koncepcji wolny lub w niewielkim tylko stopniu regulowany rynek jest najpewniejszą drogą do osiągnięcia równości płci i sprawiedliwości społecznej; kobiety i mężczyźni dokonują wolnego wyboru, decydując się na tradycyjne role płciowe; państwo jest siłą rzeczy lub co do zasady antyrynkowe, a w związku z tym – patrząc z perspektywy feminizmu wolnorynkowego – wrogie równości płci. W niniejszym artykule każdą z tych zasad poddam refleksji krytycznej.
GILLIAN HEWITSON. EKONOMIA FEMINISTYCZNA - PRZEGLĄD DEBAT 2007 [2001]
W latach ’90 feministyczna ekonomia stała się rozpoznawalnym, odrębnym obszarem ekonomii. Jej korzenie można odnaleźć zarówno w rozwoju teorii ekonomii neoklasycznej, jak i w teorii feministycznej począwszy od lat ‘60. Celami tej publikacji są: (1) naszkicowanie i poddanie dyskusji czterech dominujących podejść lub szkół feministycznej ekonomii, które rozwijają się w ramach ekonomii neoklasycznej, (2) ukazanie, jak te podejścia rozwinęły neoklasyczną ekonomię w sensie raczej jej wzbogacenia niż podważenia, (3) pokazanie, jak można odróżnić feministyczną ekonomię od neoklasycznych analiz kobiet, takich jak badania w dziedzinie „nowej ekonomiki gospodarstwa domowego” podjęte przez ekonomistów z Chicago. W skrócie – w tym artykule pragnę odpowiedzieć na pytania: „czym jest feministyczna ekonomia?” i „jakie ma ona znaczenie?” [Przegląd ten nie obejmuje wkładu tych feministycznych ekonomistek, które szukają alternatyw poza konceptualnymi ramami ekonomii neoklasycznej].
HILKKA PIETILA. PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA GOSPODARKI HUMANISTYCZNEJ. SZKIC CAŁOŚCIOWEGO OBRAZU GOSPODARKI CZŁOWIEKA. 1997
W pracy tej postuluje się ożywienie niepieniężnej pracy i produkcji w rodzinach i lokalnych społecznościach, tj. umożliwianie ludziom zdobywania ich własnych źródeł utrzymania oraz sprawowania kontroli nad ich codziennym życiem. Przeoczenie nierynkowej pracy i produkcji gospodarstw domowych w myśleniu ekonomicznym zniekształca obraz gospodarki narodowej i sprawia, że nieadekwatne są ramy narodowej polityki i planowania gospodarczego.
...Wyzwolenie możliwe jest tylko wtedy, gdy uświadomimy sobie (zrozumiemy imaginacyjnie), na czym polega zniewolenie i gdy zdołamy wyobrazić sobie jakieś inne możliwości i wybory...
...Zasadniczy kłopot z cyborgami polega na tym, że są one bezprawnymi potomkami militaryzmu i patriarchalnego kapitalizmu, nie wspominając nawet o państwowym socjalizmie. Ale bękarci nie są zazwyczaj wierni swoim przodkom. Przecież ich ojcowie nigdy tak naprawdę się nie liczą.
Miejsce akcji:
świat po zakończeniu zimnej wojny, rozdzierany krwawymi konfliktami w byłej Jugosławii, Rwandzie, na Bliskim Wschodzie.. Obsada:
w samym Kairze: Watykan, Uniwersytet Al Azhar, Bractwo Muzułmańskie, cała gama sił antyaborcyjnych zjednoczonych przeciwko prawom człowieka i prawom reprodukcyjnym... Główne rekwizyty:
ciała kobiet; ich seksualność; rola, jaką odgrywają w rodzinie i społeczeństwie.
Utartym wątkiem
dyskusji o samotnych matkach będących głowami gospodarstw domowych jest przeświadczenie, że
stanowi to jakiegoś rodzaju „problem”, formułowany zresztą rozmaicie, od pytania o to, jak im samym
wiedzie się w społeczeństwie, do trudności, jakie sobą przedstawiają dla innych (czy to „bliskich
innych”, takich jak ich własne potomstwo, czy to „dalekich innych” – państwa i osób podejmujących
decyzje polityczne). Debaty te często odwołują się i reprodukują, mniej lub bardziej świadomie,
całą gamę negatywnych stereotypów na temat następstw, jakie taka sytuacja wywołuje w aspekcie
ekonomicznym, społecznym i psychologicznym. Niektóre stereotypy pojawiają się tak często i przy
tak niewielkim oparciu w wynikach badań prowadzonych w uwzględnieniem lokalnej (i ludzkiej)
specyfiki, że wydały się uzyskać status „niewzruszonego przekonania o światowym zasięgu”. 
Głęboka transformacja, związana z [wytwarzaniem] społeczeństwa rynkowego, znalazła swój wyraz w zmianach w ludzkim zachowaniu, prowadzących do upowszechnienia się modelu racjonalnego ekonomicznego podmiotu. Jak pokazał Polanyi, „gospodarka rynkowa może istnieć tylko w społeczeństwie rynkowym”. Może zatem istnieć tylko wówczas, gdytowarzyszą jej zmiany norm i zachowań, umożliwiające funkcjonowanie rynku. Ekonomiczna racjonalność opiera się na oczekiwaniu, że ludzie zachowują się tak, by osiągać maksymalne zyski. Jak naucza każdy podstawowy kurs ekonomii, o ile przedsiębiorca poszukuje maksymalnego zysku, o tyle pracownik dąży do osiągnięcia możliwie najwyższych zarobków, a konsument do maksymalizacji użyteczności. Na poziomie teoretycznym Adam Smith powiązał egoistyczną pogoń za prywatnym zyskiem ze wzrostem dobrobytu narodów, wprowadzając niewidzialną rękę rynku. Nie widział sprzeczności między tymi dwoma elementami, a ortodoksyjna tradycja w ekonomii nadal opiera się na tym fundamentalnym założeniu....Feministyczne ekonomistki zauważyły, że najbardziej ortodoksyjna analiza pomija zachowania oparte na innych rodzajach motywacji, takich jak altruizm, empatia, miłość, sztuka czy dążenie do piękna dla nich samych, wzajemność i troska. Działanie bezinteresowne postrzega się jako coś, co przynależy do sfery nierynkowej, takiej jak rodzina. 
Feministyczna teoria została uwięziona w debatach dotyczących „pożyteczności” prawa w kwestii emancypacji kobiet, względnych zalet „równości” w porównaniu z „różnicą” jako strategiach, albo stopnia, do którego prawo jest odbiciem interesów patriarchatu lub po prostu mężczyzn. Są to konieczne debaty, ale ich ogromną wadą jest przyznawanie prawu właśnie tej władzy, którą prawo może wykorzystać przeciwko żądaniom kobiet. Jest to dylemat, przed którym stają wszystkie ruchy polityczne. a mianowicie: problem rzucenia wyzwania pewnej formie władzy bez akceptowania jej własnego zakresu, bowiem oznacza to przegranie bitwy zanim się ona rozpoczęła. Ujmując to najprościej, feminizm akceptując zasady prawa w celu ich zakwestionowania zawsze oddaje zbyt wiele. 
Wiedziałam przynajmniej tyle, że perypetie angielskich sex i gender nie były takie same jak losy słów genero, genre i Geschlecht. Różnice te wyrastały przede wszystkim ze specyficznych historii ruchu kobiecego na rozległych obszarach językowych, w których języki te były częścią żywej wspólnoty politycznej. Dawni hegemoniczni gramatycy – nie wyłączając seksuologów – utracili kontrolę nad płcią i jej coraz liczniejszym rodzeństwem. Europa i Ameryka Północna nie były w stanie opanować dwudziestowiecznych losów swoich imperialnych języków. Jednak nie miałam pojęcia, jak się zabrać za sex/gender w języku rosyjskim czy chińskim... W samych Stanach jest mnóstwo języków angielskich i nagle żaden z nich nie wydawał się odpowiedni... Czy moja angielszczyzna, naznaczona przez rasę, pokolenie, płeć(!), region, klasę, wykształcenie i historię polityczną, mogła stanowić matrycę dla sex/gender w ogóle? I czy w ogóle istnieje coś takiego – choćby jako słowa, a tym bardziej cokolwiek innego – jak „sex/gender w ogóle”? Oczywiście nie. 
W artykule podejmuję próbę zinterpretowania europejskiej polityki zatrudnienia i równych szans w szerszym kontekście globalizacji ekonomicznej, koncentrującej się na deregulacji i wycofaniu się państwa ze stawiania celów społecznych w polityce gospodarczej. Proces podporządkowywania się rządów logice dyscypliny rynku Stephen Gill nazwał „ukonstytuowaniem neoliberalizmu dyscyplinarnego”. To, co może wydawać się progresywnym krokiem w kierunku polityki zatrudnienia uwzględniającej kwestie równości płci i równe szanse, odpowiada w istocie międzynarodowej polityce stworzenia z UE jednego europejskiego rynku....Polityki na rzecz równych szans ułatwiają rozwój elastycznych rynków pracy dzięki pozbyciu się niepożądanych regulacji chroniących kobiety... Indywidualizacja nie tylko oznacza trend w kierunku zwiększenia udziału kobiet w rynku pracy; dotyczy również przenoszenia w coraz większym stopniu ciężaru negocjacji w stosunkach pracy na jednostkę... Formalny sektor gospodarki jest zainteresowany jedynie „jej” siłą roboczą. Z ekonomicznego punktu widzenia czynności w sferze reprodukcji są „niewidoczne”. 
W latach ’90 feministyczna ekonomia stała się rozpoznawalnym, odrębnym obszarem ekonomii. Jej korzenie można odnaleźć zarówno w rozwoju teorii ekonomii neoklasycznej, jak i w teorii feministycznej począwszy od lat ‘60. Celami tej publikacji są: (1) naszkicowanie i poddanie dyskusji czterech dominujących podejść lub szkół feministycznej ekonomii, które rozwijają się w ramach ekonomii neoklasycznej, (2) ukazanie, jak te podejścia rozwinęły neoklasyczną ekonomię w sensie raczej jej wzbogacenia niż podważenia, (3) pokazanie, jak można odróżnić feministyczną ekonomię od neoklasycznych analiz kobiet, takich jak badania w dziedzinie „nowej ekonomiki gospodarstwa domowego” podjęte przez ekonomistów z Chicago. W skrócie – w tym artykule pragnę odpowiedzieć na pytania: „czym jest feministyczna ekonomia?” i „jakie ma ona znaczenie?” [Przegląd ten nie obejmuje wkładu tych feministycznych ekonomistek, które szukają alternatyw poza konceptualnymi ramami ekonomii neoklasycznej]. 
