[quote]Katarzyna Szumlewicz napisał/a:
oczywiście harówka świeżej mamy w domu i świeżego taty na rynku pracy to rzeczy, które na dobre wychodzą jedynie pracodawcom, są wymuszane przez porządek neoliberalny (obie prace, nie tylko druga).
no jasne. ja widze tu nierozstrzygalna sprzecznosc. Z jednej strony zlobki i przedszkola sa po to by odciazyc rodzicow - zwykle m a t k i. Odciazyc, by mogly jeszcze szybciej i na jeszcze dluzej wrocic do pracy i pracowac ile sie da dla dobra PKB. czesc kobiet pewnie chetnie bylaby z dziecmi jak najdluzej, ale ekonomia jest nieublagana. Panstwo tez bedzie z czasem uwazniej przygladac jak rodzice wychowuja dzieci, sa one zbyt cennym zasobem (przyszli podatnicy) by je wychowywac 'bez nadzoru' (oczywiscie te dzieci co do ktorych mozna przypuszczac ze grzecznie pojda do pracy kiedys). Z drugiej strony, jak powiemy, hej ty, ograniczajace wolnosc panstwo nie mieszaj sie, niech sfera prywatna bedzie prywatna, lapy precz od naszych dzieci - kobiety maja przekichane na calej lini, bo to na nie spadnie obowiazek opieki.
Ja to naprawde nie wiem co by bylo okej.
Ja mysle, ze konieczne sa zarowno przedszkola, jak i placa za prace domowa, przynajmniej dla tych kobiet, ktore nie maja dochodow na poziomie pensji minimalnej. Mam wrazenie, ze same przedszkola nie rozwiaza problemu eksploatacji kobiet na rynku pracy, jak pisalo tu juz kilka osob.
Troche sie nad tym zastanawialam i doszlam do wniosku, iz dla kobiet z tzw. "nizszych" klas w wielu przypadkach pensja i przedszkole bylyby moze najlepszym rozwiazaniem.
Po pierwsze - kobiety, majac mozliwosc dostawania wynagrodzenia za prace domowa, nie musialyby przyjmowac kazdej g..ianej pracy, wiec pracodawcy musieliby sie z tym liczyc. Po drugie - wiele z tych kobiet i tak pracuje w sektorach opiekunczych, wiele z nich wyjezdza np. do Niemiec opiekowac sie starszymi ludzmi. Czasami ma to pozytywne skutki w podziale prac domowych w ich wlasnych domach, mezowie z koniecznosci przejmuja czesc obowiazkow, jednak czesto dzieje sie to kosztem duzego stresu kobiet, rozlaki z dziecmi, koniecznosci wychowywania dzieci "na odleglosc", etc. Najlepiej by bylo oczywiscie, gdyby kobiety, ktore sa w takiej sytuacji mogly same sie wypowiedziec, ktore rozwiazanie bardziej by im odpowiadalo: pozostanie w domu i placa za prace domowa, czy wyjazdy za granice lub praca za marna pensje.
Rozumiem obawy, iz prawica moglaby takie rozwiazanie wykorzystywac do zmasowanej ofensywy ideologicznej (nawet Watykan ostatnio sie wypowiadal w tej sprawie), jednak mogloby sie okazac, iz skutki takiej polityki nie bylyby koniecznie zgodne z ich oczekiwaniami. Mysle ze majac te np. 2,5 tysiaca zlotych w kieszeni, pozycja wielu kobiet w rodzinie znaczaca by sie wzmocnila, na pewno przestalyby slyszec chociazby, iz "nic nie robia". Byc moze dzieki temu, paradoksalnie, moglyby zaczac wychodzic poza te sfere, spotykac sie z innymi kobietami, walczyc o swoje interesy rowniez w sferze publicznej. Wiele znaczacych ruchow kobiet w wielu rejonach swiata wyszlo przeciez wlasnie ze sfery prywatnej, w Polsce chociazby ruch alimenciar wlasnie... Wlasne pieniadze dawalyby tez wielu kobietom duzo silniejsza pozycje w obliczu przemocy...
